Puffen en blazend verlaat gij, Bolus
De warmte mijner buik
En vleit u soepel neer
op ‘t smetteloos plateau.
Comfortabel opgerold,
..uw kuif steekt fier omhoog,
Koestert gij u lichtjes
in een damp van Welbehagen
..Goede reis, o dierbaar kunstwerk
dat tijdelijk mijn darm bewoonde.
Een ogenblik van vervulling schonk ge mij
in uw vluchtige bestaan…
Al klotsend spoelt ge mee
totdat gij aankomt bij de zee
waar ge weer een word met het Grootse en onbestemde Leven
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten