Oh mijn God, gij laat mij spelen
In uw aardse paradijs
Ge laat me kind zijn,
Moedigt aan,
Brengt me ook dikwijls van de wijs.
Soms draait ge zachtjes aan mijn oren,
Pakt mijn bal af als ik stout ben,
Maar troost mij ook wanneer ik pijn heb
En onzeker kijk omhoog..
Mild zijt ge, Vader, in mijn jeugd
Allengs strenger als ik opgroei.
Maar altijd vol compassie, zijt ge
Immer reikt ge mij de hand.
Ook als ik soms mijn kwaaie kop stoot
En in verwoede strijd verkeer
Zie ik u staan en stilletjes lachen
En reikt gij uit naar mij
….alweer!
Daar kan toch echt geen mens beweren,
Dat gij ongeduldig zijt
Want gij wacht af
En blijft mij leren
Tot ik aan uw zijde strijd
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten