Jaren stond de piano hier
te wachten
op de man
die aan haar ziel
de mooiste klanken
kon ontlokken
Nu hij daar is.. is zij stil..
..van op winding trilt zij,
als zijn mooie, lange vingers
glijdend, zoekend haar beroeren.
Kreunend van genot
richt zij zich op,
als diep in haar
zijn grote handen grijpen.
Als dan zijn passie is ontketend
en het ritme is op zijn hoogst,
Schudt zij de jaren van zich af.
Ze strekt zich eindelijk, helemaal uit
en roept, uitbundig:
Jaaa…
De kreet glijdt golfend door de zaal,
eén ieder is geraakt.
Men praat wat luider
soms een lach,
een enkeling kijkt op..
De man prijst teder zijn geliefde..
Zoete klanken weekt hij los..
Stil komt zij tot bedaren..
De avond is nog jong..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten