Als kindren
Lopen allen met
hun eigen vorm te pronken
het eigen speeltje wordt getoond
We houden elkaar plaatjes voor
Elk een boodschap die,
Hoe kan het anders,
Door verwijst
Naar iets
Wat achter je verrijst
Wild zwaaiend buiten beeld blijft
Groter dan je kleine ik
Een springplank naar het wezen
Dat,
door kindren waargenomen
Naakt in eenvoud rust.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten